Ja, want hoe is alleen reizen nou echt? Ik ben in oktober voor het eerst alleen op reis geweest: naar IJsland. Los van dat ik het heel spannend vond, werd ik door alles wat ik las ook een beetje sceptisch.
Zo fantastisch kan het toch niet zijn? Mensen die schrijven over hoe ze zichzelf hebben herontdekt, als een heel ander en vooral onverwoestbaar persoon terugkomen, nooit meer twijfelen aan zichzelf en zo kan ik nog wel even doorgaan. Daardoor legde ik de lat nogal hoog, dus als ik terugkom ben ik veranderd in een soort supermens?
Daar zit je dan, in een hostel in Reykjavik
Redelijk ja! Ik heb echt heel veel over mezelf geleerd, maar ben sinds ik terug ben ook rustiger. Ik wilde uit deze reis toch een soort bevestiging halen: kan ik het wel helemaal zelf? Ja.
Hoe ik dat alleen reizen dus nou echt vond? Ik vond het fantastisch en soms ook heel lastig. M’n eerste overwinning behaalde ik al op Schiphol: de juiste gate gevonden, op tijd. Een goed begin is het halve werk. De reis voorliep voorspoedig en ik moet zeggen, dat helpt. Eenmaal aangekomen bij het hostel in Reykjavik, kon ik eindelijk even ontspannen.
Maar juist toen overviel het me ook, want daar zit je dan in je eentje in een vreemd land. De eerste avond had ik bewust niets gepland, maar wat moest ik in hemelsnaam gaan doen? En vooral met wie?
Je moet van me weten dat ik nogal graag praat, dus de behoefte om te delen voel ik meestal wel. Nadat ik even alleen had gegeten in de bar, ging ik naar mijn kamer. Ik sliep voor het eerst in een hostel en dat was ook best een ding. Kan ik mijn grenzen stellen? Durf ik voor mezelf op te komen? En hoe ga ik om met het geen privacy hebben, want als mijn ‘sociale balkje’ leeg is, wil ik gewoon met rust gelaten worden.
Mensen zijn als ze alleen zijn veel leuker
Dat bleek prima te gaan. Op die eerste avond kwam ik twee meiden tegen die naar het zwembad wilde en voor ik er erg in had vroeg ik of ik mee mocht? Uiteraard! Het is écht waar wat ze zeggen: in een hostel ben je nooit alleen. Gek genoeg is de sociale interactie met andere mensen die ook alleen zijn heel anders. Mensen zijn minder oordelend, makkelijker en iedereen zegt waar het op staat. Dat is tenminste mijn ervaring. Van ‘ik ben moe en ga nu slapen’, tot ‘ik ken je niet, maar heb nog een plek over in de auto, dus als je morgen mee wilt rijden…’.
Wat me nog erg bijstaat is een zwangere dame, die vertelde dat ze thuis gewoon een vriend heeft zitten, maar alleen reizen gewoon het allermooiste vindt. Terwijl ze me dat vertelde wees ze naar twee mensen naast ons op de bank. Samen op reis en alleen in gesprek met elkaar. Ik geef haar geen ongelijk.
Vuile egoïst: denk nou eens aan jezelf
Zonder dit een uitgebreid reisverslag te maken, maar ga naar IJsland als je de kans hebt, in hemelsnaam, wil ik toch even wat dingen kwijt over het alleen reizen.
- Ik vond het dus echt fantastisch en ben zeker van plan om eens per jaar alleen op reis te gaan. Gewoon om even te voelen dat je het alleen kan, niemand nodig hebt én het is echt heerlijk om een tijdje alleen met jezelf rekening te houden.
- Sociale interactie is echt makkelijker in je eentje, want je moet wel. Ik moest echt even een drempel over en was bang dat mensen me ‘zielig’ zouden vinden, maar dat heb ik echt van niemand gehoord. Alleen maar leuke gesprekken, positieve reacties en mensen die vooral wilde dat ik het leuk had.
- De avonden vond ik het moeilijkst. Dan kom je terug van een hele mooie dag, heb je allemaal dingen gezien en dat zijn de momenten dat ik graag wil delen. Lekker eten met iemand, mijn ei kwijt en meer van dat soort dingen. Dat kun je in een hostel prima doen, maar je moet dan wel iemand tegenkomen of er even wat moeite voor doen. Dat vond ik als ik moe was soms best een ding, maar is altijd goed gekomen.
- Twijfel je? Ik ben expres op dezelfde plek gebleven, niet te veel gedoe met rondreizen en onthou: je kan (bijna) altijd terug naar huis als de nood echt hoog is.
En oké nog even kort over IJsland…
Het land is prachtig! IJsland heeft zoveel verschillende landschappen, met de mooiste verschijnselen. Vooral de watervallen vond ik echt bizar indrukwekkend en dat je er gewoon nog een paar uur kunt rondrijden zonder iets of iemand tegen te komen. Ook alle verhalen over de trollen en elfjes: een beetje fantasie heeft nog nooit iemand kwaad gedaan. Eten is belachelijk duur, dus doe gewoon lekker boodschappen. Verder is het een dikke tip om ’s avonds naar één van de 100 zwembaden te gaan. Noorderlicht gezien? Ja, zeker! Ik liep er toevallig tegenaan.
Dat dus, ik moest het opeens allemaal even aan jullie vertellen.