Ik had beloofd twee boekrecensies te schrijven, dacht dat doe ik als volleerd schrijver wel even. Niet dus. De eerste recensie is inmiddels af, maar ben ik er tevreden over? Mwoah. Ik ben vooral blij dat het achter de rug is. De tweede recensie schuif ik al een maand voor me uit. Iedere keer zo’n klein stemmetje in mijn hoofd wat even fluistert dat er nog een niet zo’n fijn klusje op me ligt te wachten. Nu heb ik eindelijk een idee hoe ik het ga aanpakken. Maar ben ik al begonnen? Een beetje? Oké, niet echt. Helemaal niet.
Deze worsteling doet me beseffen: vergeet nou niet dat ieder zijn eigen kracht heeft. Ik werk bijvoorbeeld met twee vingers in m’n neus interview, na interview uit. Figuurlijk dan, anders is het lastig typen. Dat vind ik ook leuk, daar krijg ik energie van. Waarom zou je je tijd, energie en plezier verdoen aan iets wat je niet ligt? En waarvan je ook niet wilt dat het je gaat liggen? Dat is helemaal niet erg. Het is in mijn ogen heel gezond om als mens een talent te hebben en daar voor te gaan. Meer niet.
Ik ken niemand die alles kan. En dan ook nog goed. Jij wel? Dus de les van deze maandag is: doe waar je goed in bent. Doe jij dat momenteel? Krijg je energie van de dingen waar je mee bezig bent? Of moet je steeds op je kop gaan staan om het gedaan te krijgen?
Voortaan zeg ik in ieder geval ‘nee’ tegen het schrijven van boekrecensies.